در بخش‌هایی از این نامه خطاب به محمد حسینی وزیرفرهنگ و ارشاد اسلامی آمده است: در حالی که پیگیری و رسیدگی به چنین اموری به‌طور طبیعی وظیفه وزارت متبوع جنابعالی است و حسب سنت معمول در گذشته نیز بدان اهتمام می‌شد.
اینک سکوت تام و تمام آن وزارت را چگونه می‌توان تعبیر کرد؟ آیا جنابعالی هم چون معاونت سینمایی محترم معتقدید که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تنها در زمینه‌های فرهنگی و هنری مسئول هنرمندان است و در زمینه‌های قضایی و امنیتی مسئولیتی ندارد؟! آیا واقعاً اتهامات قضایی متوجه همکاران ماست؟
صنوف سینمایی تا‌کنون با خویشتنداری از دست زدن به هر اقدامی در قبال این بی‌رسمی‌ها و بی‌قانونی‌ها خودداری کرده‌اند و منتظر واکنش جنابعالی مانده‌اند؛ این در حالی است که همکاران ما، چهره‌های شاخص سینمای ملی ایران هنوز بین شعب وزارت اطلاعات و دادگاه انقلاب سرگردانند، بی‌آنکه علت واقعی توقیف گذرنامه هایشان را بدانند.
